Z kolei regularnie korzystam od ponad 5 lat. Jest to fajny środek lokomocji, która dostarcza wielu dodatkowych bodźców ze świata zewnętrznego. A to niekiedy ciekawe rozmowy pasażerów, a to różne ciekawe sytuacje… Dworzec w Legnicy jest miejscem, które dość często odwiedzam. Odkąd pamiętam zawsze były tam te ciężarne drzwi…
Jakiś czas temu odbył się remont dworca, ale te same drzwi wciąż prowadzą do peronów. Drzwi, które śmiało mogłyby wybić kilka zębów i ładnie poobijać człowieka. Bronią je sentymenty czy są one „wpływowe”? Nie wnikam!
Z drugiej strony te właśnie drzwi pokazują, że ludzie jednak myślą z empatią. Przytrzymywanie tych drzwi, aby bezpiecznie przeszła osoba następna, jest na porządku dziennym. Jest to raczej odruch, ale to jest w tym najlepsze, że w odruchu jednak mamy na uwadze dobro innych.
Te właśnie drzwi są jednak ciekawym przykładem, że remontując, modernizując często zapomina się o szczegółach, które pozornie nie są ważne. W zasadzie jednak tego typu szczegóły tworzą pewną barierę. Tak jak brak wind dla osób niepełnosprawnych na tym dworcu. Te mają dopiero powstać.
Wszelkie projekty infrastrukturalne próbuje się ładnie sprzedać. A to ładną dekadę temu (gdzieś tam) planując budowę drogi gminnej zaplanowano jej połączenie z drogą powiatową i wojewódzką. Dodaje to punkty aby projekt uzyskał uznanie donatora. Po otrzymaniu pieniążków o tych planach się „zapomina” mimo, że nawet w planie zagospodarowania ujmuje się ten „szczególik”. Wkrótce zapomnienie przeradza się w niechęć.
A to myśląc o rewitalizacji myśli się o efekcie wyłącznie infrastrukturalnym a społeczno-gospodarczy jest traktowany po macoszemu. A to budując drogi zapomina się o tym co się pod nimi znajduje. A to przy okazji różnych inwestycji zapomina się o starszych, o niepełnosprawnych. Niezależnie od chęci czy niechęci. Niezależnie od miejsca, czasu i osób.
Szczegóły, niby szczególiki a jednak… rzutują na całość jak te ciężkie drzwi gotowe aby komuś… przyłożyć.